Τα βάσανα μέσ’ στη ζωή θα τα περάσουμε μαζί,
μαζί τις πίκρες, τις χαρές, μαζί και τις αναποδιές,
θα τη βγά, θα τη βγάλουμε αντάμα,
πότε γέλιο, πότε γέλιο, πότε κλάμα,
θα τη βγά, θα τη βγάλουμε αντάμα,
πότε γέλιο, πότε γέλιο, πότε κλάμα.
Θα μανουβράρουμε μαζί την ακατάστατη ζωή,
μια σφαίρα είναι ο ντουνιάς και θα γυρίσει και για μας,
σε παλά, σε παλάτια, σε τσαντίρια,
θα τα πιούμε, θα τα πιούμε τα ποτήρια,
σε παλά, σε παλάτια, σε τσαντίρια,
θα τα πιούμε, θα τα πιούμε τα ποτήρια.
Θα ξημερώσει και για μας, μην είσαι άπιστος Θωμάς,
τα μονοπάτια τα παλιά θα τα περάσουμ’ αγκαλιά,
πίκρες και, πίκρες και χαρές χαρμάνι,
θα τη βγά, θα τη βγάλουμε κοτσάνι,
πίκρες και, πίκρες και χαρές χαρμάνι,
θα τη βγά, θα τη βγάλουμε κοτσάνι.
