Δρόμοι παλιοί
1974
Δρόμοι παλιοί που αγάπησα
και μίσησα ατέλειωτα
Μέσα στους ίσκιους
των σπιτιών να περπατώ
Νύχτες των γυρισμών αναπόφευκτες
κι η πόλη νεκρή
Την ασήμαντη παρουσία μου
βρίσκω σε κάθε γωνιά
Κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε
Φάσμα χαμένο του πόθου μου
Κι εγώ, ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
Κρατώντας μια φλόγα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες
Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα
χωρίς να γνωρίζω κανένα
Κι ούτε κανένας, ούτε κανένας
με γνώριζε, με γνώριζε...
Μουσική/Στίχοι: Θεοδωράκης Μίκης/Αναγνωστάκης Μανώλης
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Ενα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Θε μου Πρωτομάστορα μ' έχτισες μέσα στα βουνά Θε μου Πρωτομάστορα μ' έκλεισες μες στη θάλασσα!
Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού Το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου σ' ένα βαθύ πηγάδι το 'χουνε κλειστό μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος
Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στίς πασχαλιές και Συ Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 96 ετών ο Μίκης Θεοδωράκης.
«Ο Μίκης Θεοδωράκης έφυγε σήμερα Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2021 και ώρα 08.35' από καρδιοαναπνευστική ανακοπή», αναφέρεται στην προσωπική ιστοσελίδα του.
"Απαγωγή" - Μαίρη Λίντα (1960)
Η συγκίνηση του Μίκη Θεοδωράκη στο Καλλιμάρμαρο 19/6/2017
.
Απόσπασμα της συναυλίας «Όλη η Ελλάδα για τον Μίκη – 1.000 Φωνές» που πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017, παρουσία του Μίκη Θεωδοράκη. Ο σπουδαίος Έλληνας συνθέτης έφτασε στο στάδιο καθισμένος σε αμαξίδιο και παρακολούθησε τη συναυλία από τις πρώτες θέσεις, ενώ συγκινημένος διηύθυνε το κλείσιμό της, με το κομμάτι "Άρνηση".
Δρόμοι παλιοί που αγάπησα
και μίσησα ατέλειωτα
Μέσα στους ίσκιους
των σπιτιών να περπατώ
Νύχτες των γυρισμών αναπόφευκτες
κι η πόλη νεκρή
Την ασήμαντη παρουσία μου
βρίσκω σε κάθε γωνιά
Κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε
Φάσμα χαμένο του πόθου μου
Κι εγώ, ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
Κρατώντας μια φλόγα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες
Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα
χωρίς να γνωρίζω κανένα
Κι ούτε κανένας, ούτε κανένας
με γνώριζε, με γνώριζε.
Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή
Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ
Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες
Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε
"Δρόμοι παλιοί"
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης
Συναυλία-Αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη
Ηρώδειο - 1995
με την ορχήστρα "Metropole".
