Ό, τι από σένα τώρα έχει μείνεισε μια φωτογραφία της στιγμήςείναι αυτό που δεν τολμούν τα χείλησ' εκείνο το τοπίο της βροχής.
Όλα μου λεν πως έχεις κιόλας φύγεικι ας λάμπει η ξενοιασιά της εκδρομής.Εσύ όπου να πας, σ' όποιο ταξίδι,σε λάθος στάση θα κατεβείς.
Χρόνια μετά και κάτω απ' τη μαρκίζασε βρήκα που 'ρθες για να μη βραχείς,ίδια η βροχή τα μάτια σου τα γκρίζαμα τίποτα, όπως πάντα, δε θα πεις.
Μονάχα εγώ ρωτώ χωρίς ελπίδαπού μένεις, πού κοιμάσαι και πώς ζεις,κι εσύ που ξέρεις όσα η καταιγίδαδεν έχεις κάτι για να μου πεις.
ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ 1 / 83